eISSN: 1897-4252
ISSN: 1731-5530
Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska/Polish Journal of Thoracic and Cardiovascular Surgery
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Supplements Editorial board Reviewers Abstracting and indexing Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
1/2012
vol. 9
 
Share:
Share:
abstract:

Commentary

Andrzej Biederman

Online publish date: 2012/03/31
View full text Get citation
 
Komentując ten artykuł, należy przede wszystkim pogratulować autorom – decyzji i sukcesu udanej operacji. Embolektomia chirurgiczna jest operacją wysokiego ryzyka, które w dużej części zależy od przedoperacyjnego stanu chorego. Śmiertelność u chorych po przebytej reanimacji dochodzi do 60–80%. W przypadku pacjentów w lepszym stanie ogólnym śmiertelność okołooperacyjna jest mniejsza i w ośrodkach o dużym doświadczeniu wynosi ok. 7%.

Autorzy zastosowali technikę szybkiego usunięcia zatoru bez zakleszczania aorty i to okazało się skutecznym zabiegiem. Osobiście stosuję technikę głębokiej hipotermii i okresowego (5–7 min) zatrzymania krążenia w celu bardzo dokładnej inspekcji i usunięcia materiału z tętnic segmentarnych.

Niestety, z własnego doświadczenia [37 operowanych pacjentów z zatorowością płucną (ang. pulmonary embolism – PE)] wiem, że pozostawienie materiału zatorowego w drobnych gałęziach tętnic płucnych jest główną przyczyną dysfunkcji prawej komory po operacji i niepomyślnego wyniku operacji. Taka technika nie zwiększa ryzyka operacji, krótkie zatrzymanie krążenia nie powoduje zaburzeń ze strony centralnego układu nerwowego (CUN), a efekty operacji są bardzo dobre. Zachęcam do stosowania tej metody. Dokładne usunięcie skrzeplin z gałęzi segmentalnych ma również znaczenie zapobiegawcze przed powstaniem przewlekłego zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego (ang. chronic thromboembolic pulmonary hypertension – CTEPH). W kwalifikacji do zabiegu operacyjnego zwracam szczególną uwagę na ocenę czynności prawej komory w badaniu echokardiograficznym i dynamikę desaturacji. W podjęciu decyzji większe znaczenie ma stan hemodynamiczny niż sama wielkość proksymalnego zatoru, która nie jest czynnikiem decydującym.

Autorzy artykułu postawili sobie ambitne pytanie dotyczące roli embolektomii chirurgicznej w leczeniu ostrego zatoru tętnicy płucnej w świetle nowych wytycznych, co na podstawie jednego przypadku jest dość trudne. Z wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ang. European Society of Cardiology – ESC) wynika, że embolektomia ma bardzo ograniczone miejsce w leczeniu zatorowości płucnej – może być rozważana u pacjentów wysokiego ryzyka (> 15%), u których tromboliza jest przeciwwskazana lub była nieskuteczna.

W moim przekonaniu wskazania do embolektomii chirurgicznej można rozszerzyć o grupę pacjentów z ruchomymi skrzeplinami w prawym sercu, a szczególnie z zaklinowanymi w otworze owalnym...


View full text...
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.