Kortykotomia jako zabieg wspomagający leczenie ortodontyczne Opis przypadku

Celem leczenia ortodontycznego jest uzyskanie poprawy estetyki i funkcji układu stomatognatycznego. Przyspieszenie końcowych efektów leczenia jest korzystne ze względu na rosnące oczekiwania pacjentów i jednocześnie pozwala zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak demineralizacja szkliwa, próchnica, resorpcja korzeni zębów, stan zapalny dziąseł i przyzębia. Skuteczną metodą chirurgiczną skracającą czas leczenia ortodontycznego jest kortykotomia, która jest definiowana jako procedura chirurgiczna mająca na celu cięcie lub perforowanie zewnętrznej kości zbitej. Spowodowane nacięciem kortykotomijnym uszkodzenie kości rozpoczyna kaskadę procesów jej demineralizacji i remineralizacji. W ich wyniku dochodzi do przejściowej osteopenii charakteryzującej się zmniejszeniem gęstości tkanki kostnej, a przez to zmniejszeniem oporu na ruch zęba. Zastosowanie tej techniki umożliwia przesunięcia zębów, które są wyzwaniem dla konwencjonalnych metod ortodontycznych oraz poprawia stabilność uzyskanych wyników. Dzięki dodatkowemu zastosowaniu materiałów augmetacyjnych korzystnie zmienia się grubość tkanek twardych.

Cel
Celem pracy było przedstawienie procedury kortykotomii i augmentacji tkanek twardych wyrostka zębodołowego szczęki wspomagającej leczenie ortodontyczne pacjentki, u której występowały trudności z prawidłowym ustawieniem zębów w łuku zębowym, charakteryzującym się cienkim morfotypem kości wyrostka.

Materiał i metody
W leczeniu zastosowano chirurgiczną metodę piezocision, z użyciem materiału ksenogennego.

Wyniki
W wyniku leczenia ortodontycznego kontynuowanego po zabiegu piezocision uzyskano prawidłowe ustawienie zębów w szczęce. Obecny przed zabiegiem cienki morfotyp kostny został korzystnie zmieniony po zastosowaniu biomateriału.

Wnioski
W prezentowanym przypadku zabieg kortykotomii pozwolił na realizację założonego planu leczenia ortodontycznego.



Orthodontic treatment aims to improve aesthetics and functions of the stomatognathic system. Acceleration of final outcomes of treatment is beneficial due to the growing expectations of patients, and at the same time it reduces the risk of complications such as enamel demineralisation, caries, tooth root resorption, gingivitis and periodontitis. Corticotomy, defined as a surgical procedure aimed to cut or perforate the outer compact bone, is an effective surgical procedure shortening duration of orthodontic treatment. Bone damage caused by a corticotomy cut begins a cascade of demineralisation and remineralisation processes. As a result, there is temporary osteopenia characterised by decreased bone density, and thus reduced resistance to tooth movements. The use of this technique enables tooth movements that are a challenge for conventional orthodontic methods and improves the stability of the obtained outcomes. Thanks to the additional use of augmentation materials, hard tissue thickness changes favourably.

Aim
The aim of the study was to present the procedure of corticotomy and augmentation of hard tissues of the alveolar process of the maxilla in order to support orthodontic treatment in a female patient who had difficulties with proper teeth alignment in the dental arch characterised by a thin morphotype of the appendix bone.

Material and methods
Treatment included a surgical method of piezocision with a xenogeneic material.

Results
Orthodontic treatment applied after piezocision lead to normal alignment of teeth in the maxilla. Thin bone morphotype present before the procedure has been favourably changed with a biomaterial.

Conclusions
In the present case, corticotomy enabled the implementation of planned orthodontic treatment.