Leczenie ortodontycznochirurgiczne pacjenta z transmigracją kła żuchwy. Opis przypadku

Wstęp
Zjawisko transmigracji jest jednym z rodzajów zatrzymania zęba. Według Tarsiano i wsp. o transmigracji mówimy wtedy, gdy niewyrznięty kieł żuchwy przekracza linię pośrodkową. Dotyczy ona głównie kłów dolnych, a etiologia jej występowania nie jest do końca wyjaśniona. Diagnostyka jest oparta na stwierdzeniu obecności przetrwałego kła mlecznego w badaniu wewnątrzustnym oraz ocenie zdjęć pantomograficznych pacjentów 8–9-letnich.

Cel
Celem pracy jest opis diagnostyki, planowania i etapów leczenia, a także zastosowania lipbumpera jako aparatu użytecznego przy wprowadzeniu do łuku transmigrowanego kła żuchwy typu 1. według Mupparapu.

Opis przypadku
Do przychodni SmileArtStudio zgłosił się 14-letni pacjent w celu konsultacji ortodontycznej. W badaniu wewnątrzustnym stwierdzono przetrwały kieł i drugi trzonowiec mleczny po stronie prawej w łuku dolnym. Na zdjęciu pantomograficznym dostarczonym przez pacjenta rozpoznano transmigrację stałego kła dolnego po stronie prawej. Wykonano dokumentację ortodontyczną obejmującą wyciski, fotografie oraz badanie obrazowe z użyciem wiązki stożkowej CBCT. Pacjent wraz z rodzicami byli zmotywowani do podjęcia leczenia mającego na celu zachowanie zatrzymanego kła. Plan leczenia obejmował chirurgiczne odsłonięcie kła, naklejenie zaczepu z metalowym łańcuszkiem oraz wykonanie zmodyfikowanego lip bumpera, do którego zamierzano przyłożyć siłę.

Dyskusja
Sposób leczenia transmigracji kłów jest uzależniony od wielu czynników, w tym od stopnia rozwoju korzenia zatrzymanego kła oraz jego położenia. Rozważanymi strategiami leczenia są ekstruzja ortodontyczna, ekstrakcja lub pozostawienie go i kontrola radiologiczna.

Podsumowanie
Większość transmigrowanych kłów wykazuje korzystne położenie (typ 1. wg Mupparapu), dzięki czemu możliwe jest podjęcie próby wprowadzenia kła do łuku zębowego.



Introduction
Transmigration is a type of tooth impaction. According to Tarsiano et al., transmigration can be diagnosed when an unerupted mandibular canine crosses the midline. It is observed mainly in the case of lower canines, and its aetiology is not fully known. Diagnostic tests are aimed to confirm the presence of a persistent canine in the intraoral examination and to evaluate panoramic radiographs of 8-9-year-old patients.

Aim
The aim of the study is to describe the diagnostic tests, treatment planning and stages, as well as the use of a lipbumper as a useful device for the introduction of a transmigrated mandibular canine of type 1 according to Mupparapu into the arch.

Case report
A 14-year-old male patient came to the SmileArtStudio clinic for an orthodontic consultation. The intraoral examination revealed a persistent canine and second deciduous molar on the right in the lower arch. The panoramic radiograph provided by the patient showed the transmigration of a permanent lower canine on the right. Orthodontic documentation including impressions, photographs and imaging tests with CBCT was prepared. The patient and his parents showed motivation to undertake treatment to preserve the impacted canine. The treatment plan included surgical exposure of the canine, attaching a metal chain clip and making a modified lip bumper to be a place of force application.

Discussion
The method of treatment in the case of canine transmigration depends on many factors, including the degree of development of a root of an impacted canine and its location. The treatment strategies under consideration include orthodontic extrusion, extraction, leaving a tooth in its position and radiological follow-up.

Summary
The majority of transmigrated canines have a favourable position (Mupparapu type 1), and therefore it is possible to make an attempt to introduce the canine into the dental arch.