Ocena częstości występowania wad zgryzu u dzieci w wieku 10-11 lat ze szkół podstawowych w Sopocie

Wady zgryzu, obok próchnicy zębów i chorób przyzębia, są częstym problemem zdrowotnym w populacji dzieci i młodzieży. Mogą one być przyczyną problemów psychospołecznych (związanych z estetyką twarzy i uzębienia) oraz zaburzeń funkcji układu stomatognatycznego, takich jak żucie, mowa, połykanie. Niektóre wady zgryzu mogą być także powodem większej podatności zębów na urazy i choroby przyzębia. Badania epidemiologiczne są istotnym narzędziem służącym do określania częstości występowania wad zgryzu oraz planowania działań profilaktycznych i leczniczych.

Cel
Celem pracy była ocena częstości występowania wad zgryzu u dzieci w wieku 10–11 lat z Sopotu, objętych badaniem ortodontycznym w ramach Programu SOPKARD.

Materiał i metody
Badaniu poddano 334 uczniów ze szkół podstawowych w Sopocie w wieku 10–11 lat, w tym 157 dziewcząt i 177 chłopców. Analizowano występowanie wad zgryzu, z uwzględnieniem rodzaju zaburzeń, wieku i płci badanych.

Wyniki
Najczęściej występującym zaburzeniem były stłoczenia. Zaobserwowano je u 62,3 proc. badanych. Wady zgryzu klasy I i II według klasyfikacji Angle’a występowały ze zbliżoną częstotliwością, wynosząc odpowiednio 38,9 proc. i 41,0 proc. Częstym zaburzeniem był także brak zgodności linii pośrodkowej górnego i dolnego łuku zębowego (18,9 proc.) i pogłębiony nagryz pionowy (18,3 proc.). Powiększony nagryz poziomy i zgryz krzyżowy zaobserwowano kolejno u 12,3 proc. i 10,2 proc. dzieci. Najrzadziej występował zgryz przewieszony (3,9 proc.), wada zgryzu klasy III (0,9 proc.), odwrotny nagryz poziomy (0,6 proc.) i ujemny nagryz pionowy (0,6 proc.).

Wnioski
Częstość występowania wad zgryzu u dzieci w wieku 10–11 lat jest stosunkowo duża. W badanym okresie rozwojowym najczęściej występowały wady klasy I i II.



Apart from dental caries and periodontal diseases malocclusions are a common health problem in the population of children and adolescents. They may be a reason for psychosocial problems (associated with facial and dental aesthetics) and stomatognathic system dysfunctions associated with chewing, speech and swallowing. Some malocclusions may be also a reason for higher susceptibility of teeth to periodontal traumas and diseases. Epidemiological studies are an important tool to determine the incidence of malocclusions and to plan prophylactic and therapeutic activities.

Aim
The aim of the work was to assess the incidence of malocclusions among 10-year-olds and 11-yearolds from Sopot who had an orthodontic examination performed as part of the SOPKARD programme.

Material and methods
The study group included 334 children at the age of 10–11 years, namely 157 girls and 177 boys who were students at primary schools in Sopot. The presence of malocclusions, including type of disorders, age and sex of subjects was studied.

Results
Crowding was the most common disorder. It was observed in 62.3% of subjects. The incidence of Angle’s class I and II malocclusions was similar, namely 38.9% and 41.0%, respectively. Lack of alignment of the midline of the upper and lower dental arch (18.9%) and a deep overbite (18.3%) were also common. A deep overjet and cross bite were observed in 12.3% and 10.2% of children, respectively. The least common were the following: scissor bite (3.9%), class III malocclusion (0.9%), reverse overjet (0.6%) and negative overbite (0.6%).

Conclusions
The incidence of malocclusions among 10-11-year-old children is relatively high. Class I and II malocclusions were the most common in the studied developmental period.