Artykuł sponsorowany
Wentylacja oscylacyjna wysokiej częstotliwości – bezpieczna metoda wentylacji noworodków

Wentylacja mechaniczna powoduje uszkodzenia płuc

Wcześniaki rodzą się z niewykształconymi płucami i wymagają już od urodzenia wspomagania wentylacji lub zastosowania wentylacji mechanicznej. Wentylacja mechaniczna często ratuje życie, ale powoduje również uszkodzenia płuc. Podstawowe przyczyny uszkodzeń płuc zostały uszeregowane w czterech grupach [1].

1. Uszkodzenia powodowane przez nadmierne rozprężanie struktur oddechowych (overdistention injury) przez zbyt dużą objętość oddechową (tidal volume – VT) lub zbyt duże ciśnienie oddechowe (peak inspiratory pressure – PIP). Ten rodzaj uszkodzeń zwany jest wolutraumą. Obecnie pod pojęciem „wolutrauma” rozumie się wszystkie uszkodzenia związane z nadmiernym rozciąganiem komórek i tkanek, w tym również barotraumę. Wolutrauma powoduje rozdęcie płuc, co prowadzi do rozwoju kaskady stanu zapalnego i niekorzystnie wpływa na krążenie płucne, powodując wzrost naczyniowego oporu płucnego (pulmonary vascular resistance – PVR) [1, 2].

2. Powtarzające się zapadanie i ponowne otwieranie struktur oddechowych (rekrutacja) generuje siły ścinające (shear), które są podstawową przyczyną wentylacyjnych uszkodzeń płuc. Głównym czynnikiem powstawania tych sił są cykliczne zmiany średnicy pęcherzyków oddechowych. Powoduje to przechodzenie aktywnych dużych cząsteczek surfaktantu w małe nieaktywne. W ten sposób dochodzi do zapadania się pęcherzyków i powstawania obszarów niedodmy. Jednostki niedodmowe są następnie „na siłę” otwierane dużym ciśnieniem lub objętością podczas każdego wdechu i zapadają się po zakończeniu tego wdechu. Uszkodzenia te znane są pod nazwą „atelektotrauma” [1, 3, 4].

3. Biotrauma dotyczy uszkodzeń wywołanych wentylacją mechaniczną, w czasie której następuje stymulacja uwalniania cytokin prozapalnych, które przedostają się do pęcherzyków płucnych. Cytokiny prozapalne przenikają również do układu krążenia. Prozapalne mediatory nasilają ogólnoustrojową reakcję zapalną (systemic inflammatory response syndrome – SIRS), co prowadzi do uszkodzenia płuc i innych odległych narządów [1, 4].

4. Uszkodzenia wywołane toksycznym działaniem tlenu. Tlen jest najpowszechniej stosowanym lekiem w neonatologii. Dodatkowy tlen (FiO2) stosowany podczas wentylacji mechanicznej powinien być dozowany tak, aby zachowana była równowaga. Zarówno zbyt duża, jak i zbyt mała ilość tlenu w powietrzu oddechowym (FiO2) jest przyczyną licznych uszkodzeń mózgu, wzroku...


Pełna treść artykułu...