Kompleksowe postępowanie rehabilitacyjne po urazie oparzeniowym u dzieci

Wstęp: Oparzenie jest najczęściej występującym urazem u dzieci. Urazy wywołane płomieniem to główna przyczyna incydentalnych zgonów w domu dzieci w wieku od roku do 14 lat. Klasyfikacja oparzeń obejmuje podział ze względu na przyczynę powstania, powierzchnię, głębokość i umiejscowienie oparzenia oraz ciężkość urazu. Leczenie ran oparzeniowych jest długotrwałe i wymaga holistycznej opieki medycznej. Podstawowe metody rehabilitacyjne, takie jak pozycjonowanie, szynowanie, kinezyterapia, masaż, presoterapia oraz fizykoterapia, pomagają przeciwdziałać powikłaniom występującym po urazie oparzeniowym. Praca składa się z dwóch części, z których pierwsza jest teoretyczna i zawiera opis metod rehabilitacyjnych stosowanych u pacjentów po oparzeniu, natomiast drugą część stanowi opis przypadku. Celem pracy było przedstawienie informacji dotyczącej kompleksowego postępowania rehabilitacyjnego z dzieckiem oparzonym.

Materiał i metody: Badanie dotyczy opisu przypadku 4,5-

-letniego chłopca z oparzeniem stopnia IIa/IIb obejmującym 15% całkowitej powierzchni ciała (total body surface area – TBSA): brodę, przednią powierzchnię szyi i klatki piersiowej, nadbrzusze i częściowo lewe ramię. Przedstawiono retrospektywny zarys prowadzonego leczenia i rehabilitacji przez okres 2 lat w Dziecięcym Uniwersyteckim Szpitalu w Krakowie. Praca zawiera także szczegółową ocenę czynnościową pacjenta i plan rehabilitacji przeprowadzonej po 5 latach i 5 miesiącach od doznanego urazu. Materiał badawczy pochodził z kart informacyjnych leczenia klinicznego, historii choroby oraz skierowań na zabiegi rehabilitacyjne.

Wyniki: Badanie pacjenta po 5 latach i 5 miesiącach od urazu wykazało bardzo dobry stan ogólny oraz dobry stan blizn pooparzeniowych.

Wnioski: Długotrwałe i systematyczne leczenie zachowawcze oraz kompleksowe postępowanie rehabilitacyjne ma zasadniczy wpływ na prawidłowe ukształtowanie blizn pooparzeniowych. U dzieci niezbędne są okresowa ocena oraz rehabilitacja prowadzona kilka lat po doznanym urazie w celu utrzymania osiągniętych efektów, zapobiegania tworzeniu się ewentualnych następstw podczas dalszego rozwoju oraz poprawy w zakresie powstałych nieprawidłowości.

Introduction: A burn is the most frequent injury in children. Injuries caused by direct flame are the main reason of occasional death at home in children 1-14 years old. Burns are classified by the reason, area, depth and location of the burn as well as trauma severity. Treatment of immersion scald is long lasting and requires holistic medical care. The basic physiotherapy methods help prevent complications occurring after scald burns. The paper consists of two parts where the first one is theoretic and presents a description of the rehabilitation methods applied to patients after burns. The second part is a case report. The aim of the publication was to present information about comprehensive rehabilitation of a burnt child.

Material and methods: The study involves a description of a burnt boy (IIa/IIb degree) involving 15% of TBSA (chin, front part of the neck and chest, epigastrium, and a part of the left arm). The paper presents a retrospective outline of treatment and rehabilitation provided for 2 years in the Children’s University Hospital in Krakow. The publication also includes an active evaluation of the patient and the plan of rehabilitation which was conducted 5.5 years after the injury. The research material was based on medical documentation, medical history and referrals to physiotherapist surgeries.

Results: The examination of the patient 5.5 years after the injury demonstrated a very good general condition and a good state of post-burn scars.

Conclusions: Long-lasting and systematic conservative treatment and comprehensive physiotherapy management including massage, pressure therapy, kinesiotherapy and physiotherapy influence the right formation of post-burn scars. In children it is necessary to conduct regular evaluation and physiotherapy for several years after the injury in order to maintain achieved results, prevent complications during development and improve any abnormality.