Ocena przygotowania pacjentów po zabiegu chirurgicznym do samoopieki

Wstęp
Ocena przygotowania pacjentów po zabiegu chirurgicznym do samoopieki.

Materiał i metody
Zbadano pacjentów Kliniki Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Transplantacyjnej, Kliniki Ortopedii, Traumatologii Narządu Ruchu i Chirurgii Ręki oraz Kliniki Urologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku – łącznie 92 osoby. Większość badanych stanowili mężczyźni, mieszkańcy miast oraz osoby z wyższym wykształceniem. Średnia wieku wynosiła 51 lat. Dominowali pacjenci przyjęci w trybie planowym i poddani znieczuleniu ogólnemu. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz technikę ankietową. Narzędzie badawcze stanowił anonimowy kwestionariusz ankiety składający się z wystandaryzowanej skali oceny zdolności do samoopieki/gotowości do wypisu C-HOBIC oraz autorskich pytań odnoszących się do pobytu pacjenta w szpitalu i tzw. metryczki. Analizy statystycznej dokonano przy użyciu pakietu statystycznego IBM SPSS 23 oraz arkusza kalkulacyjnego Excel 2013. Zastosowano test t-Studenta, U Manna-Whitneya oraz nieparametryczny test istotności Kruskala-Wallisa. Za poziom istotności przyjęto p ≤ 0,05.

Wyniki
Ankietowani osiągnęli łącznie stałą zdolność do samoopieki. Ogólna gotowość do wypisu wyniosła 4,12. Najwyższy był poziom gotowości w zakresie rozumienia celu leczenia – 4,67 i zdolności przyjmowania leków zgodnie z zaleceniem – 4,6. Stopień gotowości okazał się najniższy w zakresie wykonywania regularnych aktywności dnia codziennego – 3,65, dostosowania wcześniejszych zajęć do obecnego stanu zdrowia – 3,39 i wiedzy na temat przyczyn występowania objawów chorobowych – 3,64.

Wnioski
Zarówno płeć, wiek, miejsce zamieszkania, wykształcenie, jak i rodzaj znieczulenia, tryb przyjęcia do szpitala oraz czas i miejsce hospitalizacji nie wpłynęły istotnie na gotowość chorych do wypisu.



Introduction
To evaluate the readiness of post-operative patients for self-care.

Material and methods
The study included patients of the Department of General, Endocrine, and Transplant Surgery, the Department of Orthopaedics, Kinetic Organ Traumatology, and Hand Surgery, as well as the Department of Urology – 92 people in total. The majority of the patients were men, city dwellers, and people with higher education. The average age was 51 years. The survey technique was used in the study. The research tool consisted of an anonymous questionnaire, including the C-HOBIC data set. Statistical analysis was performed using Student’s t-test, the Mann-Whitney U test, and the Kruskal-Wallis non-parametric significance test. The level of significance was assumed to be p ≤ 0.05.

Results
In total, the respondents achieved a stable ability to care for themselves. The general readiness to be discharged amounted to 4.12. The highest level of readiness to be discharged was achieved in terms of understanding the purpose of treatment (4.67). The level of readiness was lowest in terms of performing daily activities (3.65), adapting former activities to the current state of health (3.39), and knowing the causes of disease symptoms (3.64).

Conclusions
The gender, age, place of residence, education, type of anaesthesia, admission procedure, and the time and place of hospitalisation did not significantly affect the patients’ readiness to be discharged.