Ocena przygotowania pacjentów z drenażem klatki piersiowej do samoopieki

Wstęp : Przygotowanie pacjentów do działań samo­opiekuńczych pozwala w relacjach pielęgniarka–pacjent zachować obustronne poczucie samorealizacji oraz poczucie nowej jakości życia. Ważne jest to m.in. w opiece nad pacjentami operowanymi torakochirurgicznie.

Cel pracy : Ocena przygotowania pacjentów z drenażem klatki piersiowej do samoopieki.

Materiał i metody : Badanie przeprowadzono wśród 120 pacjentów hospitalizowanych na Oddziale Klinicznym VII Chirurgii Klatki Piersiowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Kryterium włączenia do badania stanowiło wykonanie u pacjenta drenażu jamy opłucnej. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem nastę­pujących skali aktywności Zubroda oraz autorskiego narzędzia uwzględniającego dane socjodemograficzne, źródła informacji i poziom wiedzy pacjentów na temat samoopieki (test dla pacjentów).

Wyniki: Większość pacjentów z drenażem klatki piersiowej (69,2%) zdeklarowała, że wypis do domu z drenażem byłby dla nich problemem. Najczęściej wskazywanym przez badanych źródłem informacji na temat funkcjonowania drenażu klatki piersiowej były pielęgniarki – 66,3%. Średnia liczba punktów uzyskanych w teście wyniosła 5,2, maksymalna – 7. Stwierdzono, że nie występuje zależność między liczbą zdobytych informacji na temat funkcjonowania drenażu a sumą punktów uzyskanych w teście (p > 0,05). Analiza wykazała, że obawy pacjentów związane z wypisem do domu z drenażem klatki piersiowej nie zależą od stopnia aktywności wg Zubroda (p > 0,05) ani od częstości pobytów w szpitalu (p > 0,05).

Wnioski :

1. Uzyskano poziom przygotowania do samoopieki umożliwiający pacjentom z drenażem aktywne uczestni­czenie w samoobsłudze drenażu.

2. Niepokój odczuwany przez pacjentów z drenażem wobec przejęcia samoopieki w warunkach domowych był niezależny od stopnia aktywności wg skali Zubroda i od częstości pobytu na oddziale.

3. Należy pogłębić studia nad przyczynami niepokoju pacjentów z powodu wypisu do domu z utrzymanym drenażem klatki piersiowej.

Background: Preparation of patients for self-care activities gives both nurses and patients the feeling of self-fulfilment in their mutual relations.

Aim of the study: The aim of this study was to assess preparation of patients with chest drainage for self-care.

Material and methods: The study included 120 patients at the Clinical Ward of the VII Department of Chest Surgery, the Pomeranian Medical University in Szczecin. Inclusion criterium was the use of drainage of pleural cavity. The following instruments were used in this survey-based study: the Zubrod score and the author’s questionnaire including sociodemographic data, sources of information, and patients’ knowledge of self-care.

Results: The majority of patients with chest drainage (69.2%) said that discharge from hospital with a drain would be a problem for them. Nurses were the most commonly mentioned source of information on the functioning of chest drainage (66.3%). The average test score was 5.2, and the maximum – 7. It was found that there was no correlation between the amount of information about the functioning of drainage and the test score (p > 0.05). The analysis demonstrated that patient anxiety about discharge from hospital with a drain did not depend on the level of activity according to Zubrod (p > 0.05) or the number of stays in hospital (p > 0.05).

Conclusions:

1. The achieved level of preparation for self-care enabled patients with chest drainage to use a drain without any assistance.

2. Patients with chest drainage felt anxious about taking care of themselves at home and their anxiety did not depend on the level of their activity according to Zubrod or the number of stays in hospital.

3. There is a need for further studies on the causes of anxiety demonstrated by patients discharged from hospital with chest drainage. Key words: chest drainage, nursing, self-care.