Odleżyny – wspólna płaszczyzna działań pielęgniarskich i rehabilitacyjnych u pacjenta leżącego

Określenie pacjent leżący trafnie oddaje główny problem funkcjonalny. Pacjent leżący to ten, którego możliwości ruchowe są znacznie ograniczone lub zniesione. Różnorakość przyczyn takiego stanu wpływa jedynie na różny sposób prowadzenia leczenia celowego, natomiast pewne elementy opieki pozostają te same. Należy do nich profilaktyka przeciwodleżynowa. Odleżyny jako trudno gojące się rany są wynikiem ucisku i niedokrwienia tkanek.
Rola personelu pielęgniarskiego w profilaktyce odleżynowej to głównie zachowanie czystej, suchej i dobrze nawilżonej skóry. Dodatkowo personel pielęgniarski regularnie zmienia ułożenie pacjenta na łóżku. Personel rehabilitacyjny zapewnia natomiast pobudzenie układu krążenia poprzez wykonywanie odpowiednich ćwiczeń. Działania rehabilitacyjne mogą być rozszerzone o zabiegi fizykalne. Dlatego też personel pielęgniarski i rehabilitacyjny powinny współpracować w celu niedopuszczenia do powstania odleżyn lub doprowadzenia do jak najszybszego ich wygojenia.

The seriously ill patient is a patient who usually has severely limited or disabled possibilities of moving. A lot of causes of this status of health influence in a distinct way the therapy, but basic elements of the care remain the same. These include anti-bedsore prophylaxis. Decubitus ulcers as chronic wounds are a result of pressure and ischaemia of tissue.
The role of nurses in anti-bedsore prophylaxis includes keeping of clean, dry and not chapped skin in patients. Additionally, nurses regularly change the position of patients in bed. Physical therapists provide stimulation of the circulatory system by suitable exercises. Also, rehabilitation procedures other than kinesitherapy can be included. Co-operation is necessary between nurses and the physical therapist in the process of anti-bedsore prophylaxis and chronic wound healing.