Rola wsparcia w zmaganiu się z syndromem wypalenia zawodowego w grupie pielęgniarek onkologicznych

Wstęp
Osoby pracujące w bezpośrednim kontakcie z drugim człowiekiem są narażone na wypalenie zawodowe. Przebywanie z cierpiącymi i chorymi często wymaga dużego zaangażowania ze strony pielęgniarek. Okazują one zrozumienie, troskę i współczucie, ale same również mają potrzebę uzyskania wsparcia ze strony innych, odgrywa ono bowiem niezwykle ważną rolę w radzeniu sobie z sytuacjami stresowymi.

Cel pracy
Celem pracy było określenie znaczenia wsparcia społecznego w radzeniu sobie z syndromem wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek onkologicznych.

Materiał i metody
Badania zostały przeprowadzone w grupie pielęgniarek i pielęgniarzy pracujących w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Syndrom wypalenia zawodowego zbadano za pomocą kwestionariusza wypalenia zawodowego MBI Maslach, a pomiaru otrzymywanego wsparcia dokonano za pomocą skali wsparcia społecznego Kmiecik-Baran.

Wyniki
Poziom wsparcia społecznego w grupie badanej jest wysoki. Najwięcej wsparcia respondenci otrzymują od współmałżonka i rodziny, a najmniej od koleżanek z pracy. Na wysokim poziomie znajduje się wsparcie emocjonalne, instrumentalne i informacyjne. Mężczyźni, osoby w przedziale wiekowym 21–30 lat, mieszkające na wsi oraz posiadające potomstwo doświadczają większego wsparcia. Wyższego poziomu wsparcia oczekują pracownicy, którzy nie wybraliby ponownie zawodu pielęgniarki lub pielęgniarza oraz nie odczuwają satysfakcji zawodowej. Wśród tych osób występuje również najwyższy wskaźnik wypalenia zawodowego. Badana grupa w umiarkowanym stopniu doświadcza tego syndromu.

Wnioski
Otrzymane wyniki mogą pomóc w lepszym zrozumieniu, jak ważne jest wsparcie społeczne, aby skutecznie zapobiegać syndromowi wypalenia zawodowego. Wdrożenie odpowiedniej profilaktyki pozwoli skutecznie przeciwdziałać poważnym konsekwencjom wypalenia.



Introduction
People working closely with other people are subjected to burnout syndrome. Dealing with suffering and ill people requires commitment from nurses. They show their understanding, care, and sympathy, but sometimes they also need support from others. Social support plays an essential role in dealing with stressful situations.

Aim of the study
To define the meaning of social support in dealing with burnout syndrome among oncology nurses as a determinant in maintaining optimal health.

Material and methods
The research was conducted among the group of nurse practitioners working in the Oncology Centre in Bydgoszcz. Burnout syndrome was tested using the MBI burnout questionnaire by Maslach, and the received social support was assessed using the social support scale by Kmiecik-Baran.

Results
The level of the social support in the tested group was on a high level. Nurses receive most of the support from their spouses and families and least from their colleagues. Emotional, instrumental, and informative support was on a high level. Males, between 21 and 30 years of age, living in the countryside, and having children received higher levels of support. People who would not have picked the nursing profession if they were to decide again and those who were not satisfied with their job expected more support; additionally, those nurses present the highest rate of burnout syndrome. The examined group experienced burnout syndrome at an average level.

Conclusions
The results may be helpful in better understanding the importance of social support in order to prevent burnout syndrome. The introduction of prevention will allow the consequences of burnout to be counteracted effectively.