Rola fizjoterapeuty w zespole terapeutycznym w opinii personelu pielęgniarskiego w świetle zmian wprowadzonych przez ustawę o zawodzie fizjoterapeuty z dnia 15 września 2015 r.

Cel pracy:
Celem badania była analiza czynników wpływających na jakość współpracy z fizjoterapeutą w opinii personelu pielęgniarskiego pracującego w placówkach szpitalnych. Celem dodatkowym była ocena roli fizjoterapeuty w zespole medycznym, poprzez określenie jego obowiązków w procesie terapeutycznym z punktu widzenia przedstawicieli środowiska pielęgniarskiego.

Materiał i metody:
W badaniu uczestniczyło 355 pracowników personelu pielęgniarskiego (w tym 342 kobiety i 13 mężczyzn) pracujących w szpitalach o charakterze powiatowym, wojewódzkim lub ogólnopolskim, oraz różnych stopniach referencyjności. W badaniu zastosowano metodę celowego doboru próby. Zastosowanym narzędziem był autorski kwestionariusz ankiety.

Wyniki:
Do badania przystąpiło 355 respondentów. Grupę badaną scharakteryzowano ze względu na płeć, wiek, staż pracy oraz oddział szpitalny na którym byli zatrudnieni. Znacząca większość (77%) ankietowanych uważa, że fizjoterapeuta powinien być członkiem zespołu terapeutycznego. Ponad 84% respondentów oceniło tę współpracę bardzo dobrze i dobrze. Według badanych do najważniejszych czynników zalicza się: poziom wiedzy fizjoterapeuty, umiejętność pracy w zespole i kompetencje interpersonalne. W opinii respondentów warto prowadzić działanie edukacyjne aby usprawnić pracę zespołu terapeutycznego.

Wnioski:
Niniejsze badanie wykazało, że implementacja do polskiego porządku prawnego Ustawy o zawodzie fizjoterapeuty to dopiero początek procesu ułatwiającego w praktyce współpracę między członkami interdyscyplinarnych zespołów terapeutycznych. Niezastąpiona okazuje się być edukacja. Jak pokazują wyniki warto edukować personel pielęgniarski w celu usprawnienia procesu terapeutycznego oraz poprawy efektywności komunikacji między pracownikami opieki medycznej.



Aim:
The aim of the study was to analyse the factors influencing the quality of cooperation with a physiotherapist in the opinion of nursing staff working in hospital facilities. An additional aim was to assess the role of the physiotherapist in the medical team by identifying their responsibilities in the therapeutic process from the point of view of the nursing representatives.

Material and methods:
The study involved 355 nursing staff working in district, provincial or national hospitals and various levels of reference. A purposive sampling method was used in the study. The tool used was an original survey questionnaire.

Results:
There were 355 respondents to the survey. The vast majority (77%) of respondents believed that the physiotherapist should be a member of the therapeutic team. More than 84% of respondents rated this collaboration as very good or good. According to the respondents, the most important factors include the physiotherapist's level of knowledge, ability to work in a team and interpersonal competence. In the opinion of the respondents, it is worth conducting educational activities to improve the work of the therapeutic team.

Conclusions:
This study has shown that the implementation of the Act on the profession of physiotherapist into the Polish legal order is only the beginning of the process of facilitating cooperation between members of interdisciplinary therapeutic teams in practice. Education turns out to be indispensable. As the results show, it is worthwhile to educate the nursing staff in order to improve the therapeutic process and the effectiveness of communication between health care professionals.